เชียงรายบ้านนา บ่ายแก่ๆของวันเสาร์ผู้เขียนควบมอเตอร์ไซต์คันเก่า ขับรถลัดเลาะไปตามถนนเลียบลำน้ำเหมืองผ่านทุ่งนาที่เขียวขจีจากการแต่งแต้มสีสันจากพันธุ์ข้าวนานาพันธุ์ ด้วยฝีมือของชาวนาเกษตรกรชาวเชียงรายที่สวยงามโดยธรรมชาติ นึกถึงตอนเมื่อครั้งมาจับปลานาเติก ใส่เบ็ดก่อง ส่องเขียด หะปลา เล่นน้ำเหมือง แบบฉบับเด็กบ้านนอกในวัยนั้น ขับมอเตอร์ไซค์ลัดเลาะถนนเส้นทางสายเก่าผ่านวัวที่กำลังเล็มหญ้า ผ่านลำน้ำเหมือง ที่ไหลริน จนมาถึงหนองน้ำของหมู่บ้านที่ผู้เขียนเคยโดดเล่น เคยจับปลา เล่นน้ำ กับเพื่อนๆในวัยเยาว์ นั่งพักใต้ต้นไม้ฉำฉาริมตลิ่ง ที่พ่อผู้เขียนเป็นคนปลูกเมื่อตอนนั้นต้นยังเล็กอยู่ ตอนนี้ต้นใหญ่กว่าผู้เขียนอีก ให้ร่มเงา ให้ที่อยู่อาศัยกับนกกา นั่งมองไปจนสุดลูกตาถึงอีกฝั่งของหนองน้ำนึกถึงภาพบรรยากาศเก่าๆ ลมโชยมาเย็นกายสบายตา หลับตาแล้วปล่อยใจให้ล่องลอย นึกถึงวันเก่าๆ จังหวัดเชียงรายบ้านเกิดของผู้เขียนยังคงมีเรื่องราวอีกมากมายที่ผู้เขียนอยากจะเล่าอยากจะบรรยาย วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่มีโอกาศได้เขียนถึงความรู้สึกที่มีต่อ บ้านเกิดและเพื่อนๆ มันคือความทรงจำที่ยากจะลืมเลือนและจะยังคงอยู่ตลอดไป คิดถึงเพื่อนเก่า คิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา สิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้เขียนมีพลังที่จะพัฒนาและทำมันต่อไป คือการบันทึกเรื่องราวสารคดีวิถีชีวิตของจังหวัดเชียงราย เชียงรายร้อยแปด ร้อยแปดเรื่องราวชาวเชียงราย สำนึกรักบ้านเกิดจังหวัดเชียงราย
แสดงความคิดเห็น