พ่อแม่เราเป็นชาวนา

ฤดูทำนาหมุนเวียนเปลี่ยนมาอีกครั้ง ชาวนาในจังหวัดเชียงราย ต่างพากันเพาะกล้าข้าวเพื่อรอการปักดำ ส่วนจะใหญ่ที่พบเห็นจะเป็นชาวนาวัยกลางคน ขณะที่หนุ่มสาวลูกชาวนาต่างพากันเข้าไปศึกษาและทำงานในเมืองกันส่วนใหญ่ บางบ้านก็ไม่มีที่นาที่จะทำเนื่องจากพ่อและแม่ไม่มีที่นาให้ลูกได้สืบทอด ดังที่ได้กล่าวไปลูกๆหลานๆ จึงพากันเข้าไปเรียนและไปทำงานในเมืองกันหมด เหลือพ่อและแม่ที่อยู่บ้านและประกอบอาชีพการทำนา หาคนรุ่นใหม่มาสืบทอดยากเต็มที ด้วยเหตุปัจจัยหลายๆอย่างทำให้การทำนาในปัจจุบันได้เปลี่ยนไป มีการใช้เทคโนโลยี เครื่องจักรต่างๆ มากมายเข้ามาแบ่งเบาภาระ ช่วยให้ชาวนาในจังหวัดเชียงราย ทำนาได้ผลผลิตที่รวดเร็ว และได้ผลผลิตที่คุ้มค่า แต่ก็ต้องแลกด้วยค่าใช้จ่ายต่างๆ มากมาย จนทำให้ชาวนาบางกลุ่มที่ยังทำนาแบบดั้งเดิมกันอยู่แม้ว่าจะมีเครื่องจักรและเทคโนโลยีเข้ามาช่วยเหลือ เขาก็ยังทำนาแบบดั้งเดิมอยู่ ด้วยเรื่องของปัญหาทางด้านปัจจัยเงินทอง โลกของเราได้เปลี่ยนไป สังคม ความสบาย การมีหน้ามีตา ได้เข้ามามีบทบาทในชนบทมากขึ้น การทำนาที่ลูกชาวนาต่างวิ่งหนี ไม่อยากทำ อยากทำงานสบายอยู่ในห้องแอร์ และพ่อแม่ชาวนาส่วนใหญ่ตามความเชื่อตามกันมาว่า อยากให้ลูกได้ทำงานที่สบายๆ เงินเดือนสูง ได้เป็นเจ้าคนนายคน ทำให้ชาวนารุ่นใหม่มีน้อยมาก เมื่อคนหนุ่มสาวได้วิ่งหนีความลำบากนี้ไปได้อยู่ในที่สุขสบาย ประสบความสำเร็จ แต่ก็มีคนหนึ่งที่ไม่เคยหนีไปไหนและยังทำนาอยู่ต่อไปนั่นคือพ่อและแม่ที่ยึดอาชีพชาวนามาแต่บรรพบุรุษ และตอบได้เต็มปากเต็มคำว่า เบื้องหลังความสำเร็จของลูกชาวนา ก็คือพ่อแม่เราเป็นชาวนา นั่นเอง