สาวขายหวยกับหมูปิ้ง

ผู้เขียนมีโอกาศได้ไปจ่ายตลาดสด อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย และได้ซื้อผลไม้และอาหารต่างๆมากมาย หิ้วพะรุงพะรัง และคิดว่าเช้านี้จะซื้อหมูปิ้ง ติดไม้ติดมือไปกินกับโจ๊กสัก 6 ไม้ เดินไปที่ร้านข้ายหมูปิ้งสั่ง ผู้เขียนสั่งหมูปิ้ง 6 ไม้ ราคา 50 บาท ยืนแบงค์ 100 ให้กับแม่ค้า ในขณะที่แม่ค้ากำลังหาตังค์ทอนให้กับผู้เขียนอยู่นั้น ก็มีสาวใส่หมวกคลุมหน้าและใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว เหมือนว่าจะไปทำงานก่อสร้าง และหอบหิ้วกระเป๋าใบสี่เหลี่ยมลักษณะคล้ายกับแผงขายหวย มายืนข้างๆต่อคิวซื้อเช่นกัน สาวคนดังกล่าวก็สั่งหมูปิ้งแม่ค้า 2 ไม้ และข้าวเหนียว 10 บาท รวมกันเป็น 20 บาท ในขณะที่ผู้เขียนรอตังค์ทอนอยู่นั้น ก็คิดได้ในใจว่า ทำไมเธอถึงประหยัดเหลือเกิน กินคนเดียวมื้อเช้า 20 บาท เพียงแค่ 20 บาท แต่เราสิ กินคนเดียวตั้ง 50 บาท และเช้านี้ก็จ่ายตลาดหมดไปหลายร้อยบาท และซื้อของพะรุงพะรังไปตุนอีกมากมาย ไม่ประหยัดเอาซะเลย ถ้าเราประหยัดอย่างสาวคนนี้อาจจะช่วยให้เรามีเงินไปใช้จ่ายอย่างอื่นได้อีกเยอะเลย และหลังจากวันนั้นผู้เขียนก็ไม่จ่ายตลาดซื้อของมากมายเพื่อนำมาตุนอีกเลย แต่จะซื้อเฉพาะที่จะทานในวันนั้นเท่านั้น ได้ทั้งความสดใหม่ และประหยัดเงินด้วยเมื่อกินอาหารไม่หมด และมีโอกาศไปทำธุระที่อำเภอก็มาเจอสาวท่านนั้นอีกครั้ง ที่อำเภอปรากฏว่าเธอมีอาชีพขายหวยนั่นเอง สาวขายหวยกับหมูปิ้งทำให้ผู้เขียนได้คิดได้ว่าเราจะต้องประหยัด สิ่งที่คิดได้อีกอย่างหนึ่งคือเราไม่จำเป็นต้องไปศึกษาหาความรู้หรือดูตัวอย่างการทำดีจากที่ไหนไกลเลยเพียงแค่สังเกตและมองรอบๆตัวเราก็มีสิ่งเหล่านั้นอยู่ เพียงแค่เราจะเรียนรู้กับสิ่งเหล่านั้นหรือไม่ เรื่องราวของสาวขายหวยกับหมูปิ้งในครั้งนี้ผู้เขียนจำไปอีกนานเลยครับผม ปล.หมูปิ้งหอมกรุ่นจากตลาดสดไม้ละ 5 บาท ราคาย่อมเยาว์ หาซื้อได้ในจังหวัดเชียงราย อร่อยมากๆครับผม