กลุ่มชาติพันธ์ในจังหวัดเชียงราย

คนเมือง คนเมืองในอดีตเรียกว่า ไทยวน(อ่านว่า ไท-ยวน) หรือลาวพุงคำ ผู้ชายมีลักษณะรูปร่างสูงโปร่งรูปร่างบางกว่าคนไทยในภาคกลางเล็กน้อย ส่วนลักษณะของผู้หญิงจะมีรูปร่าง ผิวพรรณ และหน้าตางดงาม และมีภาษาพูดแตกต่างไปจากคนไทยในภาคกลางเล็กน้อย และมีตัวหนังสือเฉพาะ แต่ในปัจจุบันได้หันมาใช้ภาษาไทยกลางแทน ไทยวนอาศัยอยู่ในเรือนใต้ถุนยกสูง หน้าจั่วมีไม้ไขว้สลักลวดลายที่เรียกว่า กาแล ชาวไทยวนส่วนมากประกอบอาชีพเกษตร และมีฝีมือทางช่างและงานหัตถกรรม แม้ว แม้วมักจะเรียกตัวเองว่า ม้ง แม้วมีท่าทางลักษณะการพูดคล้ายกับคนจีน ผู้ชายมีลักษณะสูง ผู้หญิงมีลักษณะรูปร่างสม แม้วจะสร้างบ้านติดดินบนภูเขาสูง และมีอาชีพทำนาปลูกข้าว ปลูกข้าวโพด เลี้ยงสัตว์ ทำเครื่องเงิน และเย็บปักถักร้อย อีก้อ อีก้อมักจะเรียกตัวเองว่า อาข่า ลักษณะรูปร่างเล็ก แต่ล่ำสัน ผู้หญิงนิยมไว้ผมยาว สวมเครื่องประดับที่คอ ใส่หมวกและใส่เสื้อผ้าสีดำ ผู้ชายมักจะโกนหัวไว้ผมเปีย อาศัยอยู่บนภูเขาประกอบอาชีพเกษตรทำไร่ นับถือผี และมีเสาชิงช้า กับลานสาวกอดอยู่หน้าหมู่บ้าน เย้า เย้าเรียกตัวเองว่า เมี่ยน มีลักษณะรูปร่างคล้ายคลึงกับคนจีนมาก มีนิสัยรักสะอาด ขยันอดทน ชาวเย้า อาศัยอยู่บนไหล่เขา และมีอาชีพทำไร่ข้าวโพด เย็บปักถักร้อย ตีเหล็ก และทำเครื่องเงิน กะเหรี่ยง กระเหรี่ยงหรือ ยาง แบ่งย่อยเป็นหลายเผ่า แต่ภาษามีความใกล้เคียงกัน สามารถสื่อสารเข้าใจกันได้ มักตั้งบ้านเรือนแบบถาวร มีอาชีพทำไร่ ทำนา และนับถือผีและมีบางเผ่านับถือศาสนาคริสต์บางเผ่านับถือศาสนาพุทธ มูเซอ ชาวมูเซอเรียกตัวเองว่า ลาหู่ มีลักษณะรูปร่างสันทัด ผิวสีน้ำตาล และชอบกินหมาก มีภาษาพูดเฉพาะ ชาวมูเซอส่วนมากอาศัยอยู่ที่อำเภอแม่จัน เชียงแสน เชียงของ

ลีซอ ลีซอ อพยพมาจากทางตอนเหนือของแม่น้ำสาละวิน และเป็นชนเผ่าที่มีผิวขาวกว่าชนเผ่าอื่นๆ ผู้หญิงชาวลีซอ นิยมเกล้ามวยผมไว้ที่ท้ายทอย และเมื่อมีงานพิธีกรรมจะโพกผ้าคลุมไว้และสวมห่วงเงินไว้ที่คอ ชาวลีซอนิยมตั้งบ้านเรือนอยู่ในที่สูง ส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตร จีนฮ่อ จีนฮ่อ หรือ ห้อ แต่พวกเขาเรียกตัวเองว่า "ยูนนานเย่อ" เป็นกลุ่มชาวจีนที่อพยพมาจากประเทศจีน ผ่านเข้ามาทางประเทศพม่า มีวัฒนธรรมของตนเอง และใช้ภาษาจีนกลางและกวางตุ้ง ในการสื่อสาร ตั้งถิ่นฐานอยู่บนภูเขา โดยเฉพาะบนดอยแม่สลอง ของจังหวัดเชียงราย ไทลื้อ ชาวไทลื้อ หรือ ไตลื้อ เป็นชาวไทกลุ่มชนหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่บริเวณแถบสิบสองปันนาของจีน และที่ราบลุ่มแม่น้ำโขงและตอนกลางของแขวงไชยบุรีในลาว ไทเขิน ไทเขิน เดิมชื่อ ไทขึน หรือไทขิ่น เป็นกลุ่มชนที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำขิ่นในรัฐฉานของประเทศพม่า จากนั้นได้อพยพเข้ามาอาศัยอยู่บริเวณดอยแม่สลอง ของจังหวัดเชียงราย ไทใหญ่ ไทใหญ่หรือ ไทหลวง (ไตโหลง) จะเรียกตัวเองว่าไต ส่วนคนเมืองจะเรียกคนไตว่าเงี้ยว ชาวพม่าจะเรียกคนไตว่า ฉาน เพราะว่ามีถิ่นฐานเดิมอยู่ในรัฐฉาน ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่กว่าคนไทยภาคกลาง ผู้หญิงมีผิวคล้ำกว่าชาวพม่า มีภาษาพูดแตกต่างจากคนเมืองและไทยภาคกลางเล็กน้อย แต่มีภาษาเขียนของตนเอง ชาวไทใหญ่มีอาชีพทำนา ทำไร่ และค้าขาย